Schuldgevoel en grenzen stellen

Grenzen stellen zonder je egoïstisch te voelen—het blijft een uitdaging voor veel volwassenen tussen de 25 en 45 jaar. Misschien herken je het: je wilt nee zeggen, maar ergens in je systeem klinkt nog dat oude stemmetje dat zegt dat je moet pleasen, aanpassen of sterk zijn.

Toch is grenzen stellen geen egoïsme. Het is een daad van zelfliefde, zelfzorg en volwassen worden. In deze blog ontdek je waarom schuldgevoel ontstaat, hoe je zachte maar duidelijke grenzen zet en hoe je dit stap voor stap oefent.

Waarom schuldgevoel opkomt

Veel mensen zijn opgegroeid met het idee dat je pas een goed mens bent als je anderen helpt. Wanneer je dat patroon doorbreekt, ontstaat er schuldgevoel—niet omdat je iets verkeerd doet, maar omdat je iets nieuws doet.

Wat een grens wél is

Een grens is geen muur. Het is een manier om te zeggen wat voor jou werkt, zodat jij duurzaam kunt geven en aanwezig kunt blijven in relaties.

Zacht nee zeggen: 3 manieren

1. Ja, maar anders: “Ik wil helpen, maar niet vandaag.”

2. Benoem wat wél kan: “Ik kan niet komen, maar ik kan wel even bellen.”

3. Houd het kort: “Dat lukt me niet.” Uitleg is niet altijd nodig.

Grenzen stellen wordt makkelijker wanneer je oefent. Schuldgevoel is een teken dat je iets ouds doorbreekt.